Lang voordat de markt overspoeld werd met goedkope copycat-releases van lage kwaliteit, stond ROCKSTAR Records samen met ACE Records en Bear Family Records bekend om hun heruitgaven van hoge kwaliteit en hun “Killer-No-Filler”-ideologie. RR slaagde waar grote labels faalden, door de muziekfans te voorzien van zowel uitgegeven als niet-uitgegeven muziek van klassieke R'n'R-artiesten. Atomatic en Koko Mojo Records zijn zelfstandige divisies van het bvba Rockstar Records Limited. Het Rockstar Records label werd opgericht in 1979 en is gevestigd in de UK in het Spindrift Records House in Clacton-on-Sea in het graafschap Essex. De zetel van KM Records is gevestigd in de tweede grootste stad van Ierland, Cork.

Het doel van Koko Mojo Records is heel simpel: onder de noemer Blues/R&B dansbare muziek uit de jaren 1950 uitbrengen. Hun cd-compilaties zijn samengesteld door ervaren dj's en hun belangrijkste doel is om je te laten dansen “From Argentina via Los Angeles to Ireland, from Blues to Hillbilly and Rockabilly...”. Er dient hierbij opgemerkt te worden, dat er een verschil is tussen de originele, traditionele r&b (een term die uit de jaren voor WOII stamt en die staat voor stevige, rauwe muziek, die zich meer richt op jazz, gospel en blues) en de hedendaagse, moderne r&b (een muziekgenre dat er wel wat van wegheeft en dat een combinatie is van soul, funk en hiphop). Moderne r&b werd populair na het discotijdperk van de jaren tachtig.

De huis DJ, die heelwat cd’s voor KM compileerde is Victor Mac, beter bekend als “Little” Victor, The Beale Street Blues Bopper en ook DJ “Mojo” Man. Mac is een Italiaans-Amerikaanse blues en roots zanger, gitarist en mondharmonicaspeler. Daarnaast ook vinyl verzamelaar, musicoloog, entertainer, dj, songwriter en producent. Hij is vooral bekend door zijn samenwerking met Louisiana Red op de albums ‘Back to the Black Bayou’ (2009) en ‘Memphis Mojo’ (2011).

Voor de KMCD-serie BLACK PEARLS is de Deense blues gitarist / meervoudig award winnaar, Ronni Boysen de vervanger van de DJ “Mojo” Man. Ronni Boysen stopte als artiest in 2022, vond een job en kon méér tijd steken in zijn familie en zijn hobbie: het verzamelen van originele 45 en 78 toeren singles. Boysen trad op in 23 landen en werkte samen met internationale artiesten als Lazy Lester, James Harman, Diunna Green leaf, Bob Corritore, Lurrie Bell, Gary Primich, R.J. Micho, Barrelhouse Chuck, Big Creek Slim en anderen. Boysen was ook één van de oprichters van The Kokomo Kings en werkte 13 jaar samen met Mud Morganfield.

RONNI BOYSEN PRESENTS: BLACK PEARLS VOL.6: GET YOUR ENJOYS!

Voor Volume 6 van de reeks Black Pearls ging Ronni Boysen opnieuw op zoek naar R&B-singles rond het thema “Rhythm Rockin’ Boogie”. Hij belandde zo voor de opener bij de Grammy genomineerde Southern gospel groep, (Little) William Brothers en hun “Young Girl”. Het is een zwoel nummer geschreven door Mel Williams. Aaron Thibeaux Walker, beter bekend als T-Bone Walker, was een Amerikaanse bluesgitarist en tevens een van de meest invloedrijke muzikanten van het begin van de 20ste eeuw. T-Bone Walker zingt in “Evening” over de kracht van de nacht én van de het gemis van zijn geliefde: “'s Avonds, elke avond kom je en vind je me en herinnert je me er altijd aan dat mijn baby weg is…”. Na het versmachtende “I Want to Love You” van Kenny (Ballard) & Moe (Pelham) wordt het tijd voor wat meer leven in de brouwerij. Hier zorgen Sugar Boy Williams met zijn “Little Girl” maar ook Bobby Williams met zijn “So Blue” voor. The Lamplighters (Carl White, Al Frazier, John 'Sonny' Harris & Turner 'Rocky' Wilson Jr.) werden opgericht in 1953. Datzelfde jaar tekenden ze bij het Federal Record Label. Tussen 1953 en 1962 namen ze back-ups op voor veel muzikanten, van Paul Anka tot Duane Eddy. Ook veranderden ze in die tijd vele malen van naam, ze stonden bekend als The Crenshaws, The Rebels, The Sharps, The Tenderfoots, The Jacks en The 4 After 5s. In 1962 veranderden ze uiteindelijk hun naam voor de laatste keer in The Rivingtons. De band zou vooral bekend worden vanwege hun doo-wop-achtige achtergrond. In 1962 namen ze hun eerste hit op, "Papa Oom Mow Mow" en in 1963 hun laatste hit, "The Birds The Word". Andere nummers zijn onder meer “Hugh a Little, Kiss a Little”. Wij surfen verder doorheen het album en ontmoeten verder nog Little Buck (over deze zanger uit New Orleans is weinig bekend. Hij was lid van Huey Smith's band, The Clowns & The Hueys) met zijn “So Fine, So Sweet”, zangeres en pianiste  Camille Howard met haar “Hurry Back Baby”, de swingende Texaan Young Jessie met “Do You Love Me” en Clarence Joseph Garlow. Garlow was een blues en R&B zanger en gitarist en af en toe een zydeco-accordeonist uit Beaumont (Texas), waar hij in 1986 overleed. Garlow maakte opnames tussen 1949 en ca. 1958 en scoorde in 1950 een hit met "Bon Ton Roula". Van hem koos Boysen een nummer over iemand die Garlow’s vrouw stool, het aardig swingende, “Sound the Bell”. Varetta Dillard Mack (ze huwde met Ronnie Mack) was een R&B zangeres. Haar grootste hit was "Mercy, Mr. Percy", maar hier doet ze “Thaqt’s Why I Cry”. “Beer Tavern Girl” is een nummer van Jimmy McCracklin, “Hobo” een  nummer van Earl Curry en ”Nobody’s Gonna Hurt You” van Annie Laurie. Om te eindigen koos Boysen voor Big Maybelle en Sonny Thompson en resp. “Goin’ Home Baby” en “Loco Limbo”. Mabel Louise Smith aka Big Maybelle was een Amerikaanse jazz en R&B zangeres, geboren in Jackson, Tennessee. Ze was de zangeres van de International Sweethearts Of Rhythm. Sonny Thompson was een R&B pianist, songwriter en bandleader. Hij huwde Lula Reed. Zijn vroege blues en jazz instrumentals hadden een duidelijke invloed op de vroege koers van de r’n’r. Op naar Volume 7!...

‘RONNI BOYSEN PRESENTS: BLACK PEARSL VOL.6: GET YOUR ENJOYS!’ is een compilatiealbum met 28 originele nummers uit de jaren vijftig/zestig, die staan voor typische soms stevige, rauwe r&r. Het album archiveert een deel van de muziekgeschiedenis die aan de basis ligt van wat nu wereldwijd vele muzikanten aanvuurt om te spelen en die vele muziekliefhebbers boeit…” (ESC for Rootstime.be)

Eric Schuurmans